derewo ῾drzewo (rosnące)᾿: szto asz sia konary pozwiszały, bo to ne bыṷ śnih łem moros takij, oszad po derewynach PM15
- bereza ῾brzoza (Betula L.)᾿:z berezy na jar tecze ṷoda JCz22
- buk ῾buk (Fagus L.)᾿: buk maṷ kṷitia takie, takie osiṷe kṷitia bыṷo takie fest kwitia bыṷo osiṷe nazyṷały daṷno i potim na tim bыṷa bukwia tota taka, nasina takie bыṷo SF36
- czatyna ῾gałęzie drzew iglastych lub też opadłe szpilki tych drzew᾿: do lisa po dыrṷa, jaku czatynu [sia izdyṷo] RP51; # bыty jak czatyna ῾o człowieku bardzo nerwowym᾿: a tы taki jes jak czatyna
- derewo ῾drzewo (rosnące)᾿:a h lisi duże dereṷ jest SF36; a jak dereṷo hrube ṷozyły, ta tyṷko na tыch saniach JCz22
- dub ῾dąb᾿
- jałycia ῾jodła (Abies Mill.)᾿:topereważni z jałyci totu wanieŋku robyły PM15, zdr. jałyczka
- jałycowыj ῾z jodły, jodłowy᾿: to ne czatynom, łem horodyły sukamy tyma jałycoṷyma JCz22
- jałyczka 1. (zdr.)῾mała jodełka᾿; 2.῾choinka᾿:bo sy kupl´u taku nysku jałyczku, taku daden meter wisemdesiat SF36
- jasen zob. jasin
- jaseniowыj ῾jesionowy᾿: tybli takы dawany bыły, zamiast ćṷakiṷ to bыły takы wыwerczenы dziury y hbywały takы koṷkы abo dubowe, abo jasenioṷы najtwercz:e derewo dawały, żebы to najdoṷsze bыṷo JCz22
- jasenyna ῾miejsce, gdzie jest dużo jesionów᾿: a tam do hory h jasenyni rohacza stryłyły MF53
- jasin ῾jesion (Fraxinus L.)᾿:to bыṷ abo dub abo jasin, to bыṷo twerde derewo JCz22
- kłen ῾klon (Acer L.)᾿:to daṷały najwece z kłena, z kłena jarma robyły JCz22
- kыrpakuwatыj ῾źle rozwinięte, niedorośniete, np. drzewo᾿: a dereṷo takie jak kыrpakuṷate rosne, no to takie jak bыłe jakie derṷo to takie kыrpakuwate SF36
- liszczыna ῾leszczyna (Corylus L.)᾿: ta liska bo to liszczыna, to jest to samo łem że tota jest moṷoda ta rosne tak bujno y do hory, a potim sia rozrastat jak jusz starsza to jusz konary puszczat, ï taka liszczыna jusz, dakы orichy sut PM15
- łozyna ῾gatunek wierzby, wierzba szara (Salix cinerea L.), łoza, pot. wiklina ᾿: z wozynы koszыkы płeły SF36; na wiz z ṷozynы takы piṷkiszkы bыły kṷadeny JCz22
- łubia ῾kora z okorowanego drzewa᾿:ṷubia, to toto szto dereṷo sia upyt, to jest zderat skoru z derewa, z jałyci, zo sosnы PM15
- łypa ῾ lipa (Tilia)᾿ : to majiły chыżu na Rusala, tu łypynom sia majiṷo a h Wosy jaworynom PM15
- oseredok ῾środek rosnącego drzewa w przekroju poprzecznym, rdzeń᾿: oseredok to sama seredyna derewa PM15
- osyka ῾gatunek topoli (Populus tremula L.)᾿, cyt. zob. trepeta
- ozemok ῾pierwsza część drzewa᾿:no to tu jest zo spodu ozemok, potim seredyna, a potim werszok PM15; ozemkы, to sut persza czast derewa, druha jest srednycia i tretia jest ṷerch RF55
- serednycia, seredyna ῾środkowa część drzewa᾿: no to tu jest zo spodu ozemok potim seredyna, a potim ṷerszok PM15; ozemkы to sut persza czast derewa, druha jest srednycia i tretia jest ṷerch RF55, por. oseredok
- seredyna 1.῾środek᾿:a jarmakы bыły bo znasz szto, na jeń:ij storoni ta jak na rыŋku znasz, hostynec seredynom, a na jeń:ij storoni bыły, poṷno bыṷo poṷotna PM15; 2. zob. serednycia
- skoruszyna ῾jarzębina (Sorbus aucuparia L.)᾿:to skoruszyna to kriak taki, krjaczyna MF53
- sosna ῾sosna (Pinus L.)᾿:sosna y bereza maje duże żыwyсi JCz22
- sosnyna ῾las sosnowy᾿: yde sia hrabaty śmitja po sosnynach ED24; tu jak tota sosnyna jest, ydete sosnynom po prawo, zaraz jak do sosnyny hwыjdete RF55
- werszok 1.῾korona drzewa, wierzchołek᾿: no to tu jest zo spodu ozemok potim seredyna, a potim ṷerszok; to koṷotwy mały, z jałyci totы ṷerszkы, znasz PM15; 2.῾sutek᾿: jak dzecko płekat to za werszok trymat, znasz SF36
- wilcha ῾olcha (Alnus Mill.)᾿
- wilszyna ῾gałęzie olchowe (wraz z liśćmi)᾿: łem tak bыṷo kuściok hirkym czuty, bo to wil´szyna to tak´e bыṷo znasz SF36
Drzewa tworzą Beskid Niski i budują przestrzeń życia dla jego mieszkańców. Dają materiał na domy i ciepło w nich, dają narzędzia i owoce oraz umieją chronić. Szczególnie ceniono lipę i leszczynę, które w tradycji Łemków uchodziły za drzewa święte, gdyż w przeszłości miały udzielić schronienia Matce Boskiej. Ich gałęzi do dziś używa się do majenia domów czyli przyozdabiania ich zielonymi gałązkami, najczęściej lipy, jawora lub brzozy. Patyki leszczynowe przynoszone w wigilię Nowego Roku, tzw. szczedraky, miały dać szczęście domowi i chronić go od wszelkiego zła. W Niedzielę Palmową do cerkwi przynosi się bukiety z wierzby, przewiązane wstążeczką, którymi po zakończeniu nabożeństwa symbolicznie uderza się najbliższych mówiąc: „Ne ja bju, werba bje, za tyżden Wełykden”. Czarny bez z kolei to krzew, który obowiązkowo sadzi się wokół domostwa, by je chronił od sił nieczystych. Wielkie jesiony lub lipy przy cerkwiach sadzono, by ściągały na siebie pioruny i chroniły świątynie przed pożarami.
Drzewa były również podporą gospodarki Łemków. Jednym z ważniejszych dochodów był wyrąb, zwózka drewna i jego sprzedaż, a także produkcja dziegciu i mazi pozyskiwanych z drewna.
Wydaje się, że drzewa tak zżyły się z mieszkańcami Beskidu Niskiego, że mimo, iż część jego mieszkańców rozjechała się po świecie, stare jabłonie pilnują jeszcze pamięci wsi, których już nie ma.