῾kamieniarz, rzemieślnik trudniący się obróbką kamienia᾿: kameniare z toho piskoṷcia robyły totыchresty, ne chresty… RF55
- kamin 1.῾kamień᾿: no w kameny bыṷa tota dziura tak specjalni zrobłena, taki l´och, żebы tam kompery sypaty bes tot loch JCz22; pid uhṷa to takы ṷełycz kameni daṷały; wiczku-m trymaṷa y buch do konia kameniom, a kin tak sia bojaṷ PM15; 2.῾kamień w żarnach᾿:h nas tiż bыṷ młynec i nycz ne ostaṷo po nim, łem iszczy kamin. Dṷa bыły, jeden na spodi, na spodi jeden, na ṷercha druhi, na spodi bыṷ bez jamkы SF36
- kaminia (zbior.)῾kamienie᾿: tit h liti imały rыbы rukamy popit kaminia SF36; ja jak boronyṷa ta nabraṷa-m sy kaminia do fartucha, do kыszeni PM15
- kaminnыj, kaminnianыj ῾zrobiony z kamienia, kamienny᾿:tam, de nasz dim to kamin:yk sia nazyṷat, bo zeml´a kamin:a;bыły kamin:ы horci, kamin:ыj hornec, no trymały tam masṷo, sыr, moṷoko to bыṷo fajne take PM15; horci bыły hłynianы y kaminian:ы SF36
Łemkowskie kamieniarstwo artystyczne rozwijało się w Beskidzie Niskim blisko 100 lat, od połowy XIX wieku do lat 40-tych wieku XX. Spod dłuta artystów z Bartnego, Bodaków i okolicznych wsi wyszły przydrożne krzyże, kapliczki i nagrobki cmentarne. Kamieniarze z Bartnego korzystali z surowca z kamieniołomu położonego na Maguryczu. Natomiast na północny wschód, w paśmie Magury Wątkowskiej, znajdowały się dwa inne, łatwo dostępne złoża piaskowca: na Kornutach i Mochnatym, które – prócz Bartnian – eksploatowali także kamieniarze z pobliskich Bodaków i Przegoniny. W pejzażu Beskidu Niskiego możemy podziwiać bardzo różne formy tzw. małej architektury sakralnej. Najprostsza to żeliwne krzyże przydrożne ustawione na kamiennym postumencie. Odlewane fabrycznie żeliwne krzyże kupowano na targach w pobliskich miastach: Gorlicach, Dukli, Krośnie. Zdecydowanie rzadziej korzystano z elementów kutych, najczęściej przez lokalnych Romów. Te formy artystyczne zawężały się do wytworzenia przez kamieniarzy cokołu i pokrycia go inskrypcjami, czasami niezbyt wprawnymi oraz ornamentyką ludową. Na postumencie umieszczano również krzyże drewniane, które jednak nie przetrwały do naszych czasów. Te, które znamy są z XX w. Rzadką formą są zaś krzyże, na których postać Chrystusa jest wykuta z jednego bloku kamiennego wraz z krzyżem.
O jednym z wybitnych bortniańskich kamieniarzy można przeczytać na
http://www.magurskiewyprawy.pl/2021/04/wybitni-bortnianscy-kamieniarze-wasyl.html