῾nafta᾿: tu peṷni jest tot otwir, szto sia l´aṷo kamfinu PM15
- desiatka 1.῾związana wiązanka z 10 snopków (przykryta najczęściej plandeką)᾿: sia potim wjazaṷo snopkы ï sia skṷadaṷo do desiatkiṷ, abo do rakasziṷ. Desiatkы to totы kupoczkы takы po desiat snopiṷ, y to tak stojaṷo, ï potim sia braṷo PM15, por. rakasz; 2.῾karta do gry o 10 oczkach, dziesiątka (w kartach)᾿: desiatka dzṷincza i dewjatka bыṷa MP37; 3.῾wielkość lampy naftowej᾿: usemka i desiatka to naṷeksza lampa, na ṷeczirkach osemku łem śwityły PM15; 4.῾banknot dziesięciozłotowy᾿
- kapelusz 1.῾kapturek w lampie naftowej᾿: kapelusz bыṷ nato, żebы świtṷo byṷo doṷoṷ, ne do hory łem doṷoṷ. Win takij bыṷ bl´aszanыj, okruhṷыj y f seredyni maṷ dziuru, szto szkṷo fchodyṷo PM15; 2. kapelusz (nowsze), kapeluch (starsze)῾kapelusz᾿:
- kopanka ῾kopanka᾿: h Bilanci hl´adały sol´u, pid Młynnym bыły kopankы soły, tam jak Pastыrczyk h lisi (…) MF55
- lampa ῾lampa naftowa᾿: l´ampa to wysiṷa w kuchny abo w pokoju… pjatka najmencza bыṷa, a osmyj numer to już micnisz:a bыṷa l´ampa PM15
- łampasz ῾kaganek, rodzaj lampy᾿: po ṷodu sia yszṷo po temry, czasom s ṷampaszom, to ṷ bыṷ PM15
- maszыnka 1.῾maszynka lampy᾿: maszыŋka bыṷa tak w l´ampi, szto gnot trymaṷa PM15; 2. (nowsze) ‘przyrząd do zbierania jagód᾿: tu h Bil´anci ne mały, ono to staszni tam łyścia psuṷo, bo to już harataṷo z łyściamy zo szыtkym totы maszыnky… tu rukamy [zberały jafыry], ja tыm ne lubyṷa SF36; 3.(nowsze)῾maszynka do strzyżenia owiec᾿: nożyciamy me strychły uci a potim jusz mały taku maszыnku do stryżynia ṷoṷny SF36
- piatka 1.῾żeleźce kosy, tylna jej część przymocowana do kosiska᾿: a piatka to jest tot kłyn, szto sia zabyvat, żebы kosa sia trymaṷa SF36; 2.῾wielkość lampy naftowej (ta najmniejsza)᾿:pjatka to najmencza l´ampa bыṷa, ałe ne tiahṷo tak bars kamfinu. To pry pjatkach kazały sia fczyty, a i prjały pry nij SF36; 3.(nowsze)῾piętka chleba᾿: piatku sy chkrojisz, posmarujesz masṷom i bude faj idṷo PM15
- pidpaluwaty, pidpalaty ῾podpalać᾿: daṷno to mы soṷomom pitpal´ały, potim me pitpal´ały tak że brały me na papir popeṷu ï zme l´ały kamfinы, ï sia pitswityṷo ï jusz sia pałyṷo; źwidaj sia mamы, bo ja ne pitpal´uju; pidpal´uṷaṷo sia tu w tych dwercoch o, bo tam bыṷa tyż taka peczara y sia pałyṷo PM15
- świtło ῾światło᾿: ja nygda ne zasuwam, bo mi fse brak świtṷa, ja l´ubl´u świtṷo, znasz PM15
Za jedno z fundamentalnych dzieł, które wpłynęło na rozwój przemysłu naftowego w Polsce uważa się pracę Stanisława Staszica „O ziemiorodztwie Karpatów i innych gor i rownin w Polsce” wydaną w 1815r. Opisuje ono kopalnie „skałolejów cieknących”, które nazywano ropą, znajdujące się w Węglówce, Starejsoli, Łącku i Nahajowiocach. Staszic w tym kontekście wspomniał również m.in.: Ropę, Klimkówkę, Libuszę, które leżały w ropodajnym terenie pomiędzy Gorlicami, Jasłem i Sanokiem.
Jednak sama ropa znana była od zarania dziejów. Już Noe, jak podaje Biblia, uszczelnił Arkę smołą, aby nie przeciekała. Również Indianie uszczelniali swoje czółna, a Akadyjczycy, Babilończycy i Asyryjczycy korzystali z dostępnych w obszarach Bliskiego Wschodu, w dorzeczach Eufratu i Tygrysu, zasobów ropy i bituminów. Aby jednak daleko nie szukać, tzw. kopanki znajdują się w wielu miejscach Beskidu Niskiego. Może dlatego łatwiej było w nim znaleźć ropę niż złoto. Przekonał się o tym Seweryn Boner – podskarbi króla Zygmunta Starego i starosta biecki, który w połowie XVI w. szukał złota na górze Chełm, wnoszącej się nad wsią Ropa, a znalazł ropę, która zalała całą jego kopalnię. Stąd powiedzenie „Ten, co złota w Ropie szukał, smołą się opłukał”.
XVI i XVII wiek to okres dość intensywnego pozyskiwania ropy w Beskidzie Niskim, głównie poprzez zbieranie jej z powierzchni wody lub z tzw. kopanek czyli dołów, w których zbiera się ropa. Studnie takie w 1791 roku istniały na pograniczu Siar i Sękowej.
Boom na rozwój przemysłu wydobywczego przypadł jednak na połowę XIX wieku, a o prym walczyli między innymi Pensylwania i Borysław. Bez wątpienia swój ważny udział w rozwoju przemysłu naftowego mieli Jan Zech i Ignacy Łukasiewicz, którzy jako pierwsi otrzymali w 1853 r. chemicznie oczyszczoną ropę naftową. Pierwsze lampy naftowe zapłonęły w tym samym roku w lwowskim szpitalu powszechnym, a rok później oświetlano już lampami naftowymi ulice. W 1854 r. spółka Łukasiewicza rozpoczęła poszukiwanie ropy w Bóbrce, którą na skale przemysłową zaczęto wydobywać w kolejnym roku.
Jednak pierwszą kopalnię ropy na tym terenie uruchomił w 1852 roku książę Stanisław Jabłonowski, na tzw. Pustym Lesie w Siarach.
W II połowie XIX wieku wydobycie i przetwórstwo ropy na ziemi gorlickiej nabiera rozpędu, a w krajobrazach miejscowości pojawiają się niezliczone szyby oraz rafinerie. Największa z nich powstała w latach 1883-1885 w Gliniku. Na jej terenie otwarto również fabryką narzędzi górniczych.
Pod koniec XIX wieku ziemia gorlicka ma już Galicyjskie Karpackie Towarzystwo Naftowe, gazetę „Górnik”i Szkołę Wiertaczy i Kierowników Kopalń.
Skansen Przemysłu Naftowego Magdalena 
Skansen Przemysłu Naftowego Magdalena 
Skansen Przemysłu Naftowego Magdalena 
Skansen Przemysłu Naftowego Magdalena 
kopanka w Łosiu 
Muzeum Regionalne PTTK w Gorlicach 
Mimo, że gorlicki Klondike odszedł do historii, to w krajobrazie ziemi gorlickiej nadal widoczne są stalowe kiwony, czekające na swoją ropę.