῾koło, np. u woza, w młynie itp.᾿: dawno kołesa bыły derewjanы, a obruczы mały żeliznы JCz22; szpyci, to w kołesi sut w żeliźniaku MP37; a to jak sia moṷotyṷo, to obertaṷo sia rukamy h maszyni kołesa bыły PM15; ne znam cy to bыṷ młyn, cy to szto hыn bыṷo, bo tam bыły taky dwa staṷy toto pamjatam ïszczy, dwa staṷy ï na seredyni takie bыṷo, no szyrsze perejścia to tam radyły, że tam bыṷo toto kołeso MŁ39
- kołeśnia, wozownia῾wozownia, szopa na wóz (dobudowana do domu)᾿: kołeśnia to tam de ṷozy trymały, to daṷno daṷno PM15; bo bez zymu ne iszoṷ nygden wozom, to chocde mały l´ude taky wozoṷni JCz22
- koło ῾obok, koło᾿: a tu koṷo Irkы tïṷko na ṷuczeć:i jest kmynu PM15
- kołodij, sztelmach ῾kołodziej᾿: a koṷodij kołesa robyṷ PM15; kołesa, to sztelmach robyṷ JCz22; bo moji nianio ony bыły tыm, y koṷodijom y czerewikы napraṷlały… MŁ39
- szpycia (starsze) ῾szprycha᾿: szpyci to w kołesi sut w żeliźniaku, szpyci ï bahra dookoṷa szto sut MP37
Koło w materialnej kulturze łemkowskiej jest tak samo ważne jak w każdej innej, wszakże z jednym wyjątkiem. Koło od wozu maziarskiego to jedyne takie koło na świecie, bo i wóz maziarski jest wytworem wyłącznie przemysłowej myśli łemkowskiej i jest symbolem przedsiębiorczości Łemków, a w wiekach minionych również wcale niemałego ich majątku.
