motowyło (мотовило)

῾motowidło᾿: toto to motoṷyṷo do motania, trea bыṷo skruczaty ï wiazaty, ï potimdokupы naskṷadaty toho duże, y tak daty do roblinia poṷotna PM15; motoṷyṷo, notobыṷotak´ezrobłene, bыṷa taka pałyczka y maṷa tu tak, ï tu tak o, try pałyczkы prychodyły do motowyṷa SF36

• kudil ῾kądziel᾿: w zymi jak prjały kudeli, to jiły pṷaŋkы żebы słyna bыṷa PM15
• priadywo ῾przędziwo᾿: prjadyṷo, to toto szto sia prjaṷo, znasz PM15
• priadża ῾przędza᾿: to jak sia prjaṷo to bыṷa prjadża, do priadinia MŁ39; nytky szto sia z łenu prjade, to prjadża SF36
• priasty ῾prząść᾿: teper jusz ne prjadu MŁ39
• kubia ῾nitki zwinięte w kłębek, kordonek᾿: pasma sia pere woṷnu, bo to brun:e, a potim sia dawaṷo na motky, a potim na kubiata SF36; kubia, to hotoṷy nytky do płetinia. Tak sia skruczaṷo nytky na kubiata s pasmiṷ, toty hotowy nytkyjusz ED24
• pasemko (zdr.)῾małe pasmo (lnu, wełny)᾿: jak sia naprjaṷo to na motowyṷo po dwac:et sztыry nytky to bыṷo pasemko, a h jenim to jusz ne pamjatam kiṷko tыch pasemkiṷ bыṷo PM15
• pasmo ῾24 nici (lnu, wełny) na motowidle᾿: jak sia prjaṷo, to pasma sia robyṷo MŁ39; a kiṷko na motoṷyṷo wchodyṷo pasmiṷ? SF36; pjat pasem sia naprjaṷo na wereteno ṷece ni, po dṷadzet sztыry nytky w paśmi PM15, zdr. pasemko
• ściuka ῾gotowy zwój przędzy oddawany do tkacza (najprawdopodobniej 60 pasm)᾿: ściuka bыṷa, toto nytkы szto wjazały, to bыły pasma ałe ta duże bыṷo pasem tak bыṷo o het, ta jak bez ruku; ściuku daṷały na poṷotno robyty PM15

W każdym gospodarstwie w Beskidzie Niskim dawniej spotkać można było krowy, świnie, gęsi, kury oraz poletko zasianego lnu. Przez długi czas tkaniny lniane były w Polsce najpopularniejszym surowcem na ubrania i pościel. Wiązało się to m.in. z tym, że cały proces obróbki lnu, od wysiewu do tkania był znany niemalże każdej gospodyni Beskidu Niskiego. Dzięki temu wszystko odbywało się w ramach jednego gospodarstwa domowego i każdy mógł we własnym zakresie pozyskiwać surowiec na własne potrzeby. Był to kilkuetapowy proces dość czasochłonny i pracochłonny. Najpierw siano len, następnie wyrywano z korzeniami, suszono i poddawano procesowi roszenia. Po wyroszeniu lnu i wyczesaniu go na cierlicy uzyskiwano najgorszy rodzaj nitki przeznaczony na powrósła itp. Pozostałą część czesano szczotkami, uzyskując już materiał lepszej jakości. Produkcja przędzy oraz tkanin lnianych, konopnych i wełnianych odbywała się przy pomocy tych samych narzędzi.