῾specialista w czymś᾿: toto szыtko to trea sia aż takыch szpeciṷ źwidaty, szto łen robl´at, ałe tu takoho ne je PM15
- adukat ῾adwokat᾿: po Gorłyciach poṷno adukatiṷ JCz22
- bodnar ῾bednarz᾿: bodnar to tot, szto boczkы robyṷ PM15
- dechtiar ῾dziegciarz᾿: dechtiare to h ṷosy bыły, taj ï v Bilanći handluṷały tom dechtiom tiż MŁ39
- drytiar ῾człowiek, który wzmacnia lub naprawia naczynia za pomocą drutu, druciarz᾿:to łem drytiare drytuvały horći SF36
- horczar (starsze)῾ten, kto robi i sprzedaje garnki᾿: to horczare bыły takы, szto śa znały do toho… hłynu misyły, misyły a potim to tak vyrobyły o, ï wypal´uwały toto PM15
- juhas ῾pasterz owiec, juhas᾿: juhas bыṷ taki, szto zhańały do koszariṷ no ï do jiły ući, znoṷ dojare bыły takы szto dojiły uci, może i tot sam bыṷ ałe musiṷ znaty jak wыdojity totu ucu JCz22; juhas, to tot szto uci pase, a bacza to gazdom jest PM15
- junak ῾młody człowiek brany do roboty᾿: jak jem bыṷ za Nimciṷ w junakach, to toṷdy sia mi isty ktiṷo JCz22; pry wojsku szto tam zeml´u kopały, buŋkrы robyły to junakы no, a to na panstwovij roboti PM15; to bыły junakы takы branы do roboty, moṷodы l´ude SF36
- knap ῾tkacz᾿: to do knapa sia zanosyṷo robyty poṷotno ED24
- kołodij, sztelmach ῾kołodziej᾿: a koṷodij kołesa robyṷ PM15; kołesa, to sztelmach robyṷ JCz22; bo moji nianio ony bыły tыm, y koṷodijom y czerewikы napraṷlały… MŁ39
- koniar ῾człowiek, zajmujący się końmi, który lubi konie; pasterz koni᾿: Sztec win bыṷ kaniar, zakochany f koniach bыṷ JCz22; koniare to koni pasły PM15
- krawczynia ῾krawcowa᾿: kraṷczynia naperstok maje na pal´cy, żeby sia ne pokaliczыty jak szыje MŁ39
- opałczar ῾człowiek robiący opałki᾿: opaṷczare, bo robyły opaṷkы, ta ich tak nazywały. Opaṷczar prychodyṷ do nas, hmer już hmer bidnы JCz22
- oracz ῾oracz᾿:oracz, tot szto ore PM15
- pastыr ῾pasterz᾿:pastыre to bыły totы jak wekszu chudobu mały pasty, to pastыrы bыły, a tak jak hnaṷo sia swoji tu koroṷy, to pastuch yszoṷ JCz22
- pastыrka 1.῾pasterka᾿:pastыrkы tiż bыły, bo diṷczatyska to nazywały pastыrkamy, szto yszły pasty koroṷy JCz22; 2.῾łańcuch z obręczą, np. w pługu, jarzmie᾿: bыṷ kopacz, a ot pastыrkы bыṷ tot ṷancuszok i z tыm wel´kim obruczom JCz22; do puha tïż bыṷa pastыrka, to do koliczok ïszṷo, tыch puźnich y to tam sia zakṷadaṷo taki patyk, żebы ty hradil´ ne litaṷ ï bыṷo zo żeliza zrobłene, y taki zo zadu obrucz ï ïszṷo do hradirja na hrebin;w jarmi pastыrka to tota, szto sia na dыszel´ zakṷadaṷo RP51; pastыrka do regulacji bыṷa, żebы pużok czy puh yszoṷ wyże czy nyże, tam z boku ïszczy dṷa patыkы sia zakṷadaṷo RF55
- szklar ῾szklarz᾿: chodyṷ takij szkl´ar, szto jak daden bыły szыbы pobyty abo szto, to win tam zaszkłyṷ… SF36
- wartownyk ῾wartownik, stróż᾿: wartiare, u szoṷtysa sia mel´duṷały że sut na warti, no i tak sia perechodyły bes seṷo hory doṷom SF36; cy ṷartownyk ja ne znam, na ṷartu chodyły toto znam PM15
- weterynaż ῾weterynarz᾿: ałe teper już do weterynaża ydut PM15
Beskid Niski słynął nie tylko z maziarzy handlujących mazią i innymi pochodnymi destylacji ropy naftowej (oleju skalnego), ale także dziegciarzy wyrabiających dziegieć brzozowy oraz sosnowy. Miejscowości takie jak np. Leszczyny, Nowica czy Kunkowa, położone w dolinie potoku Przysłup, szczyciły się szerokim asortymentem galanterii drzewnej, np. łyżkami, maselniczkami, wałkami, wieszakami oraz formami na baranki wielkanocne.
Rynek zbytu stanowiły targi i jarmarki miast i wsi leżących na traktach handlowych. Na zamówienie dowożono również towar bezpośrednio do dworów szlacheckich czy dla innych przedsiębiorców. Magurskie zbocza dostarczały świetnego materiału do produkcji kamieni młyńskich, żaren, osełek, brusów, choć o świetności kamieniarzy z Bartnego, Bodaków czy Wapiennego najlepiej świadczą przydrożne krzyże, kapliczki
i krzyże nagrobne, które możemy podziwiać jeszcze do dnia dzisiejszego. W każdej miejscowości zajmowano się bartnictwem. W wielu wsiach istniały młyny, tartaki, huty szkła oraz olejarnie, gdzie również znajdowali zatrudnienie miejscowi. Niemal w każdej wiosce był kowal – zwykle na skraju wsi i zazwyczaj profesją tą trudnili się Cyganie, w dzisiejszym nazewnictwie Romowie.