kriaczyna (крячина)

(zbior.)῾krzaki, zarośla᾿: koroṷa maṷa dzṷonok prywjazanы, bo każdyjtak prywjazuṷaṷ dzwonok, że jak daden pide w krjaczynu, żeby znaty bыṷo de jej hl´adaty ED24

  • czarnycia ῾jeżyna popielica, również owoc (Rubus L.)᾿: duże jem narobyṷa soku z czarnyc h ṷony SF36
  • habza, czornыj bez ῾czarny bez (Sambucus nigra L.)᾿:a toty pukaṷkы to z habzы robyły SF36
  • habzyna ῾krzak czarnego bzu lub zbior. czarny bez᾿: habzyna to czornы bez, i s toho robyły pukaṷkы, sykaṷky bo w seredyni maje poroźnie SF36
  • hłih ῾głóg  (Crategus)᾿
  • jadłowec ῾jałowiec (Juniperus L.)᾿:z jadwiṷcia bobkы to kadyṷo bыṷo w cerkṷy na tim PM15
  • kećkereda, kyćkereda ῾trzmielina (Euonymus L.)᾿: k´edźkereda toto szto maje nasinia tak´e, kyćkireda, tыm sia liczat, jak sut strupы i ne chcut sia hojity ta toto smażat na zmetani PM15  
  • kocirba, czeremcha ῾czeremcha zwyczajna (Padus avium Mill.)᾿: ta ne o kocirbi radyme, bo  to sia inaczy zowe PM15
  • kriaczyna (zbior.)῾krzaki, zarośla᾿: koroṷa maṷa dzṷonok prywjazanы, bo każdyjtak prywjazuṷaṷ dzwonok, że jak daden pide w krjaczynu, żeby znaty bыṷo de jej hl´adaty ED24
  • liszczыna ῾leszczyna (Corylus L.)᾿: ta liska bo to liszczыna, to jest to samo łem że tota jest moṷoda ta rosne tak bujno y do hory, a potim sia rozrastat jak jusz starsza to jusz konary puszczat, ï taka liszczыna jusz, dakы orichy sut PM15
  • terka῾owoc tarniny᾿: a terkiṷ to jest barz duże na ternyni PM15; z terok można daszto zrobyty, łem trea znaty RF55
  • ῾cierniste krzewy, głównie jeżyny᾿: swerbohuzkы to sut totы kogutkы na ternyni, a na druhij ternyni terkы rosnut PM15; ternyna to krjakы, szto kol´ut MŁ39
  • wożыna ῾kolczaste krzewy (przeważnie jeżyny) rosnące w lesie᾿: po wożyni duże czarnyc rosne PM15

Dawniej wierzono, że krzewy kolczaste miały magiczną moc, chroniącą przez złymi siłami. Często też krzewy dawały ludności Beskidu Niskiego pożywienie, z chęcią zbierano owoce tarniny, głogu czy dzikiej róży. Owoce jałowca wykorzystywano nie tylko przy niedomaganiach z nerkami albo żołądkiem, ale też kadzono. Dym z jałowca odświeżał powietrze, zaś w cerkwi łączono je z żywicą cedrową dla ładniejszego aromatu i nie strzelania tak bardzo na ogniu w kadzielnicy.